هدف از اذان گفتن چیست؟

اذان، این سروش غیبى و این نداى آسمانى، یک اعلان عمومى و معنوى جهت آمادگى براى نماز و انجام فریضه بزرگ الهى است.

اذان ارزش و جایگاه والایى در شریعت محمدى(ص) دارد.
اذان دعوت به سوى عبادت و بندگى خدا است و مؤذن با آهنگ رسا و روح بخش، امت اسلام را به نماز و مناجات فرا می‏خواند.

امام رضا(ع) در باره فلسفه و حکمت اذان مى‏فرماید: 

چرا زنان پوشش خود را در نماز حفظ کنند، مگر خدا نامحرم است؟

باید دانست اهمیت و فواید نماز در زندگى انسان داراى ابعاد بسیارى است، که مهمترین آن رشد روحیه عبادت و ارتباط با خدا و همچنین نهادینه شدن رفتارهاى صحیح فردى و اجتماعى است مانند رعایت نظم در زندگى با التزام به اوقات نماز و رعایت حقوق دیگران با خوددارى از غصب مکان و لباس و نسبت به زنان نیز رعایت حجاب و پوشش در نمازهاى پنج‏گانه تمرین مستمر براى نهادینه شدن این رفتار شایسته براى زنان در طول روز و در ارتباط با دیگران مى‏باشد. حتى در مورد مردان نه تنها با بدن عریان نماز خواندن باطل و دور از روح خضوع و احترام به ساحت مقدّس پروردگار است بلکه بهتر این است که علاوه بر پوشش مقدار واجب با لباسى نماز بخواند که نشانه احترام باشد اما از آنجا که اهمیت پوشش براى زنان بیشتر است بر آنان واجب شده است.

البتّه حکمت اصلى این حکم را خداوند متعال مى‏داند اما مى‏توان گفت که شکى نیست که خداوند از همه چیز و در همه حال با خبر است و پوشیده و پنهان براى او مفهومى ندارد، با بندگان خود نیز نامحرم نیست، ولى انسان در حالت عبادت، خود را در حضور خدا مى‏بیند و با او سخن مى‏گوید و به راز و نیاز با او برمى‏خیزد.

«وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلى عالِمِ
الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ» ؛
؛توبه 9، آیه 105
«بگو: عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مؤنان، اعمال شما را مى‏بینند! و به زودى، به سوى داناى نهان و آشکار، بازگردانده مى‏شوید؛ و شما را به آنچه عمل مى‏کردید، خبر مى‏دهد!».

در چنین حالى باید مناسبترین لباس را در حضور او پوشید و روشن است که مناسب‏ترین لباس براى زن همان لباس کامل است، یعنى لباسى که نشانه عفّت و پاکدامنى اوست و بهترین حالات او را منعکس مى‏کند، تنها چنین لباسى شایسته حال عبادت باشد.
منبع: ر.ک: محمدى اشتهاردى، پوشش زن در اسلام، ص45، قم، نمونه، چ چهارم،

سخنان امام خمینی(ره) درباره نماز

امام خمینی در خطاب به فرزندشان ، مرحوم حاج احمد ، نوشته اند :

((پسرم ! همت کن و از هوای نفسانیه – کد حد و حصر ندارد – بکاه و از خدای متعال (جل و علا) استمداد کن که بی مدد او ، کسی به جایی نرود . نماز ، این معراج عارفان و سفر عاشقان راه و وصول به این مقصد است .

اگر توفیق یابیو یابیم به تحقق یک رکعت آن و مشاهده انوار مکنون در آن و اسرار مرموز آن ،ولو به قدرت طاقت خویش ، شمه ای از مقصد و مقصود اولیای خدا را استشمام نموده ایم و دورنمایی از صلاه معراج سید انبیا و عرفا (عیله و علی آله الصلاه و السلام) را مشاهده کرده ایم ، که خداوند منان ما و شما را به این نعمت بزرگ ، منت نهد .

راه ، بس دور است و بسیار خطر ناک و محتاج به زاد و راحله فراوان : و زاد امثال من ، یا هیچ است ،یا بسیار اندک مگر لطف دوست (جل و علا) شامل شود و دستگیری کند . . . ))

وچه زیبا و با اطمینان ، بعد از این همه تقید نماز و عبادت ، این بزرگ مرد عرصه بندگی وصیت نامه خود می فرموده اند :

(( با دلی آرام و قبلی مطئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل از خدمت خواهران و برداران مرخص و بسوی جایگاه ابدی سفر می کنم )).

منبع : وصیت نامه امام خمینی (ره)

اسرار نماز از دیدگاه امام خمینی(ره)

یکی دیگر از نکات مهم در دیدگاه امام خمینی ـ رحمه الله علیه ـ درباره‌ی نماز، ارتباط انسانیت با نماز واقعی است. به گونه‌ای که با توجّه به آن، مسأله‌ی میزان بودن نماز در ردّ یا قبولی دیگر اعمال به سادگی حل می‌شود. حضرت امام ـ رحمه الله علیه ـ معتقدند که نماز با انسانیت، رابطه‌ای متقابل دارد.

ایشان می‌فرمایند: مادامی که انسان، صورت انسان و انسان صوری است، نماز او نیز نماز صوری و صورت نماز است و فایده‌ی آن نماز، فقط صحّت اجزای صوری فقهی است، در صورتی که قیام به جمیع اجزا و شرایط صحّت آن کند، ولی مقبول درگاه و پسند خواطر نیست و اگر از مرتبه‌ی ظاهر به باطن و صورت به معنی پی برد، تا هر مرتبه‌ای که متحقق شود، نماز او حقیقت پیدا می‌کند ...

پس مادامی که نماز انسان، صورت نماز است و به مرتبه‌ی باطن و سرّ آن نرسیده، انسان متحقق نشده، انسان نیز صورت انسان است و حقیقت آن متحقق نگردیده، پس میزان در کمال انسانیت و حقیقت آن، عروج به معراج حقیقت و صعود به اوج کمال و وصول به باب الله با مرقاه نماز است.

منبع : اسرار نماز، صص 7 ـ 8.